แนวคิดทฤษฎีเพื่อนช่วยเพื่อนของเดวีส์ กับการประยุกต์ใช้ในการสอน
บทความเพื่อครูและผู้ปกครอง – เข้าใจง่าย ใช้ได้จริง
1. บทนำ
การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ไม่ได้เน้นเพียงการถ่ายทอดความรู้จากครูไปสู่ผู้เรียนเท่านั้น แต่ให้ความสำคัญกับการเรียนรู้ร่วมกัน การช่วยเหลือเกื้อกูลกันในหมู่เพื่อน หนึ่งในแนวคิดที่ได้รับความสนใจคือ “แนวคิดทฤษฎีเพื่อนช่วยเพื่อน” ของ เดวีส์ (Davies) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้เรียนสามารถทำหน้าที่เป็นทั้งผู้สอนและผู้เรียนได้ในเวลาเดียวกัน
2. ความหมายและแนวคิดหลักของทฤษฎีเพื่อนช่วยเพื่อนของเดวีส์
ทฤษฎีเพื่อนช่วยเพื่อนของเดวีส์ (Peer Tutoring Theory by Davies) เน้นการที่ผู้เรียนมีบทบาทในการช่วยเหลือ แนะนำ และสอนเพื่อนในกลุ่มเดียวกันหรือระดับชั้นที่ใกล้เคียงกัน ซึ่งช่วยให้เกิดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Active Learning) และสร้างความสัมพันธ์ทางสังคมที่ดี
- ผู้เรียนมีบทบาทเป็นทั้ง “ผู้สอน” และ “ผู้เรียน”
- การแลกเปลี่ยนความรู้ทำให้เกิดการเรียนรู้ที่ลึกซึ้ง
- สร้างความมั่นใจและทักษะการสื่อสาร
3. หลักการสำคัญของเดวีส์
เดวีส์เสนอว่า การเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนควรมีองค์ประกอบหลัก ดังนี้
- ความสมัครใจ – ทั้งผู้สอนและผู้เรียนต้องเต็มใจ
- ความใกล้ชิดทางวัยหรือระดับชั้น – เพื่อให้เข้าใจปัญหาและภาษาในการสื่อสาร
- การมีเป้าหมายร่วม – เช่น การสอบ การทำโครงงาน
- การติดตามและประเมินผล – เพื่อปรับปรุงและแก้ไข
4. การประยุกต์ใช้ในบริบทการสอนปัจจุบัน
ปัจจุบัน การใช้แนวคิดเพื่อนช่วยเพื่อนถูกนำไปใช้ทั้งในห้องเรียนแบบปกติ และการเรียนออนไลน์ ตัวอย่างเช่น:
- การทำงานกลุ่มย่อยให้เพื่อนอธิบายบทเรียน
- การใช้แพลตฟอร์มออนไลน์ให้เพื่อนช่วยกันแก้โจทย์
- การจับคู่พี่เลี้ยงในโรงเรียนเพื่อช่วยนักเรียนใหม่
5. ตัวอย่างแผนการสอน (Lesson Plan)
หัวข้อ: การสังเคราะห์ด้วยแสง
วัตถุประสงค์:
- อธิบายขั้นตอนการสังเคราะห์ด้วยแสงได้
- ทำงานร่วมกับเพื่อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
- ครูอธิบายบทนำ (10 นาที)
- แบ่งนักเรียนเป็นคู่ ให้คนหนึ่งรับบทเป็น “ครู” อธิบายขั้นตอนการสังเคราะห์ด้วยแสงให้เพื่อนฟัง (15 นาที)
- สลับบทบาทกัน (15 นาที)
- อภิปรายและสรุป (10 นาที)
6. ข้อดีและข้อจำกัด
ข้อดี
- เพิ่มความเข้าใจเนื้อหา
- พัฒนาทักษะการสื่อสารและการทำงานร่วมกัน
- ลดความกดดันระหว่างครูกับนักเรียน
ข้อจำกัด
- หากไม่มีการควบคุม อาจเกิดการสื่อสารข้อมูลผิด
- ผู้เรียนบางคนอาจไม่มั่นใจในการสอนเพื่อน
เอกสารอ้างอิง
Davies, P. (2000). Peer tutoring: Theoretical framework and practical applications. Education Journal, 45(3), 112-120.
Johnson, D. W., Johnson, R. T., & Holubec, E. J. (2013). Cooperation in the classroom. Interaction Book Company.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการจัดการเรียนรู้เชิงรุก. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.